De opkomst van e-bikes heeft een revolutie teweeggebracht in de fietsdeelindustrie, met als gevolg een toename van het aantal klanten dat fietsdeelsystemen gebruikt in de Verenigde Staten en Canada. Hoewel de COVID-19-pandemie aanvankelijk leidde tot de sluiting van een derde van alle aangesloten fietsdeelsystemen, heeft de introductie van e-bikes nieuw leven in de industrie geblazen.
E-bikes hebben gestaag marktaandeel veroverd op stadsstraten en buitenwegen. In 2016 werden er in de Verenigde Staten 50 keer meer klassieke fietsen verkocht dan e-bikes. Echter, het landschap is ingrijpend veranderd en vandaag de dag staat de verhouding op ongeveer 4 op 1, waarbij het gat blijft krimpen.
Steden zoals Vancouver, New York en Washington D.C. hebben sinds de introductie van e-bikes een significante verschuiving in het gebruik van fietsdeelsystemen waargenomen. In Vancouver heeft de lancering van e-bikes geleid tot het overschrijden van het aantal jaarlijkse fietsdeelritten van één miljoen voor de eerste keer in de geschiedenis. In New York bestaat nu bijna de helft van de ritten op het Citi Bike-systeem uit e-bikes, ondanks dat e-bikes slechts een vijfde van de fietsdeelvloot uitmaken. Een vergelijkbare trend is te zien in Washington D.C., waar steeds meer fietsers kiezen voor e-bikes in plaats van klassieke fietsen.
De populariteit van e-bikes is te danken aan hun vermogen om langere afstanden af te leggen met minder inspanning, waardoor ze vooral aantrekkelijk zijn voor ouderen en mensen die verder van het stadscentrum wonen. De aantrekkingskracht van e-bikes heeft geleid tot een sterke stijging van het totale aantal fietsgebruikers in fietsdeelsystemen, waardoor fietsdeelprogramma’s ze als een waardevolle investering beschouwen. Ondanks hun hogere kosten en onderhoud in vergelijking met klassieke fietsen trekken e-bikes meer gebruikers aan en hebben ze het potentieel om de toekomstige standaard voor fietsdeelprogramma’s te worden.
Het creëren van succesvolle en financieel duurzame fietsdeelprogramma’s vereist een diepgaand begrip van het doelpubliek, het aanpakken van mogelijke obstakels zoals veiligheid en betaalbaarheid, en het zorgen voor de beschikbaarheid van fietsinfrastructuur. Speciale fietspaden en -routes spelen een cruciale rol in het succes van fietsdeelprogramma’s, maar zelfs steden zonder uitgebreide fietsinfrastructuur kunnen nog steeds succesvolle programma’s opzetten en deze gebruiken als een stimulans voor de bevordering van betere fietsinfrastructuur.
Met steeds meer organisaties in de fietsdeelindustrie die ervaring opdoen in het beheren van programma’s en meer private bedrijven die hardware- en software-oplossingen aanbieden, is het opzetten en exploiteren van fietsdeelprogramma’s haalbaarder geworden. De beschikbaarheid van verschillende financiële modellen en de flexibiliteit in eigendom- en exploitatiestructuren dragen verder bij aan de toegankelijkheid van fietsdeelsystemen.
De introductie van e-bikes heeft ongetwijfeld het landschap van fietsdeelprogramma’s veranderd en effent het pad voor een duurzame en handige vorm van transport. Naarmate steden zich blijven aanpassen en investeren in fietsinfrastructuur, zou de toekomst van fietsdeelprogramma’s inderdaad kunnen worden gedomineerd door e-bikes.