Dr. Marcus Webb
Elektrische fiets subsidies hebben de laatste jaren aanzienlijke populariteit gewonnen als een manier om autodependentie te bestrijden en de uitstoot van koolstof te verminderen. Echter, de volledige impact van deze stimuleringsmaatregelen is grotendeels onbekend gebleven. Een recente studie uitgevoerd door onderzoekers van het REACT Lab van de Universiteit van Brits-Columbia (UBC) had tot doel meer inzicht te geven in de effectiviteit en duurzaamheid van elektrische fiets subsidieprogramma’s.
De studie richtte zich op deelnemers aan een e-bike stimuleringsprogramma aangeboden door het District van Saanich, B.C. De bevindingen toonden aan dat de meerderheid van de nieuwe e-bike gebruikers hun fietsen regelmatig bleven gebruiken als alternatief voor autoreizen, zelfs een jaar na aankoop. Deze verschuiving naar e-bike gebruik resulteerde in een aanzienlijke afname van autoreizen, waarbij deelnemers hun wekelijkse autoreizen gemiddeld met 48 kilometer verminderden, wat neerkomt op een afname van 30-40 procent.
Een van de belangrijkste bevindingen van de studie was dat huishoudens met een laag inkomen het meest profiteerden van het stimuleringsprogramma. De personen die de hoogste stimulans van maximaal $1.600 ontvingen, waren acht keer meer geneigd om een e-bike te kopen in vergelijking met degenen die de minimale stimulans van $350 ontvingen. Dit benadrukt het belang van het bieden van substantiële prikkels voor personen met een lager inkomen om duurzame vervoerskeuzes te maken.
Verder toonde de studie aan dat e-bike stimuleringsmaatregelen een kosteneffectieve manier zijn om de koolstofuitstoot te verminderen. Met minder autoreizen konden de deelnemers hun reisgerelateerde CO2-uitstoot gemiddeld met 16 kilogram per week verlagen, een jaar na de aankoop van hun e-bikes.
In tegenstelling tot veelvoorkomende kritiek, onthulde de studie dat e-bike prikkels kosteneffectiever zijn in het verminderen van de uitstoot in vergelijking met stimulansen voor elektrische auto’s. De kosten per ton verlaagde uitstoot van broeikasgassen via het Saanich-programma waren vergelijkbaar met andere transportsubsidies in Canada, variërend van ongeveer $190 tot $720. Bovendien bieden e-bike prikkels een scala aan aanvullende voordelen, zoals meer lichaamsbeweging, verminderde lokale luchtvervuiling en lagere reiskosten.
De bevindingen van deze studie bieden waardevolle inzichten in de positieve impact van e-bike stimuleringsprogramma’s op duurzaam vervoer. Aangezien de populariteit van elektrische fietsen blijft groeien, is het cruciaal voor beleidsmakers en transportplanners om deze initiatieven te ondersteunen en uit te breiden om de overgang van autoreizen naar meer milieuvriendelijke alternatieven verder te bevorderen.
