Het rijden langs de West River Parkway in Minneapolis biedt een unieke gelegenheid om te genieten van de natuurlijke omgeving en jezelf onder te dompelen in de schoonheid van de stad. Maar in onze snellevende samenleving, waar iedereen haast heeft om ergens te komen, kan het gemakkelijk zijn om deze eenvoudige genoegens over het hoofd te zien.
Ik ben eraan gewend geraakt om te worden opgejaagd en ingehaald door ongeduldige bestuurders die schijnbaar onwetend zijn van de wonderen om hen heen. Ze schieten voorbij, onbewust van de schoonheid van de bloeiende bomen langs de parkway of de prachtige havik die op een dode tak zit, de grond afspeurend naar zijn volgende maaltijd. Het is alsof ze op een totaal andere golflengte zitten, zich alleen focussen op het bereiken van hun bestemming met een waanzinnige snelheid.
Maar ik kies voor een andere aanpak. Ik rij de maximumsnelheid op de parkway, die slechts 20 mijl per uur is. En ik doe dit bewust. Ik wil genieten van de ervaring, elk moment van deze schilderachtige rit in me opnemen. Ik geloof dat door langzaam te rijden, ik in staat ben om volledig van mijn omgeving te genieten, of het nu gaat om de levendige kleuren van de seizoensveranderingen of de rust van de naast mij stromende rivier.
Natuurlijk kan mijn langzame snelheid mensen irriteren die haast hebben en de parkway slechts als een handige shortcut beschouwen. Maar ik zou beweren dat zij iets werkelijk opmerkelijks missen. Ze ontzeggen zichzelf de mogelijkheid om zich te verbinden met de natuur, om troost te vinden in de eenvoudige handeling van langzaam rijden en het waarderen van hun omgeving.
Dus de volgende keer dat je jezelf op de West River Parkway bevindt, smeek ik je om de drang om te haasten te weerstaan. Neem even de tijd om te ademen, om rond te kijken en om werkelijk de schoonheid te zien die je omringt. Omarm het plezier van langzaam rijden en sta jezelf toe om de magie van de reis te ervaren, in plaats van je alleen op de bestemming te richten. Wie weet ontdek je wel iets magnifieks onderweg.
