Avustralya’da paylaşımlı e-bisikletler ve e-scooterlar gibi mikromobilite araçlarına olan ilgi artmaktadır. Birçok şehir ve yerel yönetim, Lime, Beam ve Neuron gibi özel işletmecilerle işbirliği yaparak paylaşımlı scooter sistemlerini uygulamıştır. Bununla birlikte, bu programlar hakkındaki kamu fikirleri bölünmüş durumdadır ve bazıları bunları geçici bir trend veya ulaşım sisteminin bir bozulması olarak görür.
Üç farklı ülkedeki şehirlerde yaptığımız araştırma, farklı bir perspektif sunmaktadır. Yardımcı mikromobilite programlarının hassas kullanıcı gruplarına önemli faydalar sağlayabileceğini bulduk. Lime gibi birçok paylaşımlı operatör, düşük gelirli müşterilere indirimli yolculuklar sunmaktadır.
Lime ile yaptığımız ortaklık sayesinde, destek alan Lime Müşterileri’nin, destek almayan sürücülere göre günlük seyahatlerinde paylaşımlı e-scooterlar ve e-bisikletleri beş kat daha sık kullandığını keşfettik. Ayrıca, bunları iş veya alışveriş gibi önemli seyahatlerde ve toplu taşıma ile bağlantı kurmak için kullanma olasılıkları iki kat daha yüksektir.
Birçok Lime Access müşterisi için mikromobilite, araçsız seyahat etme fırsatı sunar ve bu da sadece kolaylık sağlamakla kalmaz, aynı zamanda daha sürdürülebilir ulaşım sistemlerine katkıda bulunur.
Ayrıca, araştırmamız, engellilerin bu programlardan faydalandığını ortaya koymaktadır. E-scooterların ve e-bisikletlerin elektrik motoru, yorgunluğu azaltmaya ve fiziksel engelli veya tıbbi durumu olan bireylerin hedeflerine ulaşmasını kolaylaştırmaya yardımcı olur.
Kamu destekli mikromobilite programlarının faydalarını en üst düzeye çıkarmak için hükümetlerin önemli bir rol oynaması gerekmektedir. Potansiyel kullanıcılar arasında bu programların farkındalığını artırmaya ve genişlemelerini desteklemeyi sağlayan çerçeveler oluşturmaya odaklanmalıdırlar. Örneğin, Washington, DC gibi şehirler, mikromobilite operatörleriyle olan hizmet sözleşmelerine adalet gereksinimleri entegre etmişlerdir, bu da operatörlere uygulanan ücretleri düşürmektedir.
Avustralya’da, yerel ve devlet yönetimlerinin bu programları sadece düzenlemekle kalmayıp genel ulaşım sistemine daha da entegre etmeye odaklanmaları önemlidir. Doğru teşvikleri sağlayarak, mikromobiliteyi en çok ihtiyaç duyanlar için uygun ve erişilebilir ulaşım seçenekleri sunabiliriz.
Sonuç olarak, desteklenen mikromobilite programları yalnızca eğlenceli ve pratik bir ulaşım şekli sunmakla kalmaz, aynı zamanda hassas kullanıcı gruplarına önemli avantajlar sağlar. Doğru destek ve entegrasyon ile bu programlar, herkes için daha adil bir ulaşım sistemini yaratabilir.
