لیفت به تازگی اعلام کرده است که هزینه سفرهای دوچرخه برقی برای اعضای سالانه سیتی بایک با هزینه ۲۱۹.۹۹ دلار در سال از ۲۰ سنت به ۲۴ سنت در دقیقه افزایش مییابد که معادل افزایش قیمت ۲۰ درصدی است. علاوه بر این، هزینه سفر با دوچرخه برقی به داخل و خارج از منهتن اکنون ۴.۸۰ دلار خواهد بود که از ۴.۳۶ دلار افزایش یافته است. این افزایش قیمت، دومین بار در سال ۲۰۲۴ است که لیفت قیمتها را برای دوچرخههای برقی با کمک پدال افزایش میدهد. این شرکت افزایش قیمت را به هزینههای بالاتر از حد انتظار برای بیمه، وسایل نقلیه و تعویض باتری نسبت میدهد.
در حالی که لیفت ادعا میکند که افزایش قیمت برای پوشش هزینههای رو به افزایش ضروری است، این موضوع بحثی را درباره عدم وجود یارانههای عمومی برای اشتراک دوچرخه در شهر نیویورک به راه انداخته است. بر خلاف شهرهای دیگر مانند واشنگتن دیسی و مناطقی مانند کالیفرنیا، نیویورک یارانههای عمومی برای اشتراک دوچرخه ارائه نمیدهد و بار مالی به طور کامل بر دوش کاربران است. در مقایسه، ساکنان دیسی سالانه ۹۵ دلار برای عضویت و ۱۰ سنت در دقیقه برای سفرهای دوچرخه برقی پرداخت میکنند، در حالی که اعضای بیویلز در کالیفرنیا سالانه ۱۵۰ دلار برای عضویت و ۱۵ سنت در دقیقه برای دوچرخههای برقی پرداخت میکنند.
حامیان یارانهها استدلال میکنند که این یارانهها گزینههای اشتراک دوچرخه را برای همه ساکنان مقرون به صرفهتر و قابل دسترستر میکند. شهردار اریک آدامز و چندین نامزد دموکرات در انتخابات ۲۰۲۱ از ایدهی یارانهها حمایت کردهاند، اما تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است. گزارشی اخیر از اداره تحقیق و توسعه انرژی ایالت نیویورک نشان میدهد که هدایت حتی بخشی از یارانه حمل و نقل عمومی ایالت به سمت اشتراک دوچرخه میتواند حمایت مالی قابل توجهی را فراهم کند، از جمله ۵۱ میلیون دلار در سال برای سیتی بایک.
در پاسخ به افزایش قیمتها، برخی خواستار مداخله شورای شهر برای یارانه دادن به هزینهها یا تصاحب سیستم اشتراک دوچرخه هستند. دیگران از لیفت و وزارت حمل و نقل میخواهند که برنامههای خود را برای اتصال بیشتر ایستگاههای دوچرخه به شبکه برق تسریع کنند، که این امر نیاز به تعویض دستی باتری را کاهش میدهد و احتمالاً هزینههای عملیاتی را پایین میآورد.
با ادامه افزایش قیمتهای سیتی بایک، مشخص نیست که آیا موضوع یارانهها و گزینههای اشتراک دوچرخه مقرون به صرفه توجه بیشتری خواهد جلب کرد و منجر به راهحلهای مشخصی خواهد شد یا خیر.
افزایش قیمت برای سفرهای دوچرخه برقی توسط لیفت توجهها را به عدم وجود یارانههای عمومی برای اشتراک دوچرخه در شهر نیویورک جلب کرده است. بر خلاف شهرها و مناطق دیگر، نیویورک هیچ حمایت مالی برای برنامههای اشتراک دوچرخه ارائه نمیدهد و بار هزینهها را بر دوش کاربران میگذارد. این موضوع بحثی را درباره قابلیت دسترسی و مقرون به صرفه بودن گزینههای اشتراک دوچرخه برای همه ساکنان به وجود آورده است.
حامیان یارانهها استدلال میکنند که این یارانهها اشتراک دوچرخه را مقرون به صرفهتر و فراگیرتر میکند. شهردار اریک آدامز و چندین نامزد در انتخابات ۲۰۲۱ از یارانهها حمایت کردهاند، اما تاکنون هیچ اقدامی انجام نشده است. گزارشی اخیر از اداره تحقیق و توسعه انرژی ایالت نیویورک نشان میدهد که هدایت حتی بخشی کوچک از یارانه حمل و نقل عمومی ایالت به سمت اشتراک دوچرخه میتواند حمایت مالی قابل توجهی را فراهم کند که ممکن است به ۵۱ میلیون دلار در سال برای سیتی بایک برسد.
برخی خواستار مداخله شورای شهر برای یارانه دادن به هزینهها یا تصاحب سیستم اشتراک دوچرخه هستند. دیگران از لیفت و وزارت حمل و نقل میخواهند که برنامههای خود را برای اتصال بیشتر ایستگاههای دوچرخه به شبکه برق تسریع کنند. این امر نیاز به تعویض دستی باتری را کاهش میدهد و احتمالاً هزینههای عملیاتی را پایین میآورد و سیستم اشتراک دوچرخه را در درازمدت پایدارتر میکند.
با ادامه افزایش قیمتها برای سفرهای سیتی بایک، سوال یارانهها و گزینههای اشتراک دوچرخه مقرون به صرفه احتمالاً توجه بیشتری را جلب خواهد کرد. مشخص نیست که آیا راهحلهای مشخصی برای رسیدگی به این موضوع اجرا خواهد شد یا خیر.
برای اطلاعات بیشتر در مورد اشتراک دوچرخه و موضوعات مرتبط، میتوانید به لینکهای زیر مراجعه کنید:
– سیتی بایک
– وزارت حمل و نقل شهر نیویورک – سیتی بایک
– اداره تحقیق و توسعه انرژی ایالت نیویورک